ผลิตภัณฑ์ผ้าจากขนแกะ

แกะเป็นสัตว์เลี้ยงที่มีคุณค่า เนื้อนมใช้บริโภค ทำเครื่องสำอาง ลำไส้เล็กทำด้ายสำหรับเย็บแผลผ่าตัด หรือขึงเป็นสายในเครื่องดนตรีหลายชนิด เป็นส่วนประกอบไส้กรอกบางชนิด ขนและหนังทำเครื่องนุ่งห่มให้ความอบอุ่นได้เป็นอย่างดี   ในเมืองไทยการเลี้ยงแกะยังไม่แพร่หลายเท่าเลี้ยงหมู ไก่ อาจจะเพราะภูมิอากาศที่ร้อนไม่เหมาะกับการเลี้ยงสัตว์ขนหนาๆ แต่ยังมีหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ที่สามารถก้าวพ้นขีดจำกัดนี้ได้ เพราะที่นั้นอากาศหนาวเย็นสบายอยู่กลางขุนเขาใหญ่ “บ้านห้วยห้อม” เป็นหมู่บ้านเล็กๆที่ตั้งอยู่หุบเขา อ. แม่ลาน้อย จ.แม่ฮ่องสอน เป็นหมู่บ้านหนึ่งที่อยู่ในเขตรับผิดชอบของศูนย์พัฒนาโครงการหลวงแม่ลาน้อย เดิมชาวบ้านมีอาชีพทำการเกษตรเพียงอย่างเดียว    แต่หลังจากที่สมเด็จพระนางเจ้าพระบรมราชินีนาถ เสด็จเยี่ยมเยือนประชาชนที่บ้านห้วยห้อม ทรงมีพระราชดำริส่งเสริมให้ชาวบ้านมีอาชีพเสริมคือ “การทำผ้าทอขนแกะ” ทรงพระราชทานให้ความช่วยเหลือด้านการปรับปรุงพันธุ์ โดยทรงโปรดฯให้เจ้าหน้าที่นำพันธุ์แกะจากต่างประเทศ มาทำการผสมพันธุ์แกะพื้นเมือง จนได้แกะลูกพันธุ์ตัดขน ที่ชอบอากาศหนาวเย็น                 การเลี้ยงแกะที่นี่ ก็เป็นเลี้ยงด้วยภูมิปัญญาชาวบ้านแบบง่ายๆไม่ซับซ้อนเหมือนฟาร์มใหญ่ แกะที่นี่จะถูกเลี้ยงไว้ใต้ถุนบ้าน ในแต่ละวันจะถูกปล่อยให้ออกจากคอกเพื่อกินหญ้า สำหรับแกะที่มีขนหนาพร้อมที่ตัดขน ก็จะถูกนำออกมาตัด โดยวิธีการตัดขนแกะของที่นี่จะเริ่มจาก จับแกะมานอนกดให้นอนนิ่งๆจากนั้นก็จะค่อยๆ ใช้กรรไกรตัดอย่างเบามือด้วยความชำนาญ เพราะต้องใช้ความระมัดระวังไม่ให้ตัดเฉือนเนื้อแกะ เมื่อได้ขนแกะมาแล้ว แกะตัวนั้นก็ถูกพาเขาคอกเลี้ยงตามปกติ จนการขนจะขึ้นปกคลุมร่างกายหนาๆอีกครั้ง ซึ่งโดยมากจะใช้เวลาราว 5-6 เดือน จึงจะสามารถนำแกะตัวเดิมมาตัดขนซ้ำได้อีก ขนแกะที่ได้จะถูกนำมาทำความสะอาดผ่านกรรมวิธี “ฟอก” ก่อนจะนำมาตากแดดให้ขนแกะแห้งสนิท ขนแกะที่แห้งจะมีความแข็ง สีออกน้ำตาลจับตัวกันเป็นก้อน ต้องนำมาสางหยีด้วยแปรงเฉพาะที่นำเข้าจากนิวซีแลนด์ ที่มีลักษณะคล้ายแปรงหวีผมซี่เล็กๆ แผนกสางจะออกแรงสาง จนขนแกะที่แข็งกระจายตัวออกจากกันฟู นุ่มราวกับปุยนุ่น ขาวเหมือนสำลี   การทำผ้าทอขนแกะ ก่อนจะส่งต่อให้แผนกปั่นด้าย […]